- Şeir
Günəş şüaları qədər sərhədsiz
Meşələr qədər sıx və qalın.
İnsanlar qədər müxtəlif və fərqli.
Sənin qədər mənasız və vecsiz
sevmək lazımdır səni....
Sən məndəsən
İçimdə alovlanır adın
Gözümün önündə boz surətin
İşıqlı gələcəyimə çatmadan
Məhv olan
Qırılan
Öldürülən ümidlər
İntihar edən duyğuların
Daşlaşmış vicdanın
Anasısan sən, sevgilim
Öncəki sevgilim
İndiki heç kimim...
Şəhərdə ucalan binalar kimi
Kimsəsiz
Yiyəsiz
Barlarda məhv olan vücudlar kimi
Pozğun
Çürümüş
Üşümüş
Qəlbimin aynasından boylanaraq
Sevgidən nifrətə çevrilən
Siluetinə baxsana sevgilim
Azadlığın qurbanı
İnadkarlağımın qazancı
Gələcəyimin yoxluğu
İndi kiminsə sevgilisi
Ya da heç kimi olan sevgilim.
Ayaqların altında əzilən ideoloji boşluqlardan
Saf-çürük edilməmiş gicliklərdən
Mobil telefonun sms bölməsindəki şitliklərdən
Facebookdakı bicliklərdən
İnternetdəki rəzilliklərdən sonra
Özümü ən alçaqların yanında utandırdıqdan sonra
Uşaqlıqla yeniyetməliyi tərk etdiyimi anlamadığım zamanlarda
İndi də özümə sığışdırmadığım o anlarda
Sən məndən yararlanıb
Sevgimlə oynadın, o zamankı sevdiyim.
Necə bir bənna bünövrəsi yarımçıq binadan
Bir müəllim savadsız bir tələbədən
Küçədəki dilənçi uşaqlar yarıtmaz valideynlərdən məmnunsa
Mən də o bənddə məmnun idim
Yalanlarımdan
Rəzilliyimdən
Və sonrakı peşmançılıqlarımın təməlindən.
İndi ki sən yoxsan
Mən də çox dəyişmişəm
Gözümdə ölüb
Beynimdə sönüb
Ürəyimdən
Daha doğrusu ehtiraslarımdan rədd olduğun üçün
Minnətdaram
Gələcəkdə subay qalacaq
Ya da kiminsə yatağında olub
Uşaqlarını dünyaya gətirəcəyi
Eks sevgilim...
Dünyanın məhv olmuş nizamından
Ədalətin olmadığı ulusların yalanından
Qarımış qızların bəkarətindən
Qudurmuş insanların sadəliyindən
Daha az inandırıcıdır
Mənim kiminləsə evlənib
Birisiylə uzun illər yaşaya bilmə ehtimalım.
Kitab varsa
Fəlsəfə oxu
Azad ol
Həyatına bax
Eyni insana eyni hissləri
Hər zaman
Hiss etmək
Zorunda deyilsən
Çünki sən insansan
Bu həyatda sən yalnız
Bir dəfə olacaqsan
Heç vaxt olmayacaq sevgilim!
Tural İsmayılov
