-
Arazın o tayından
Xosrov Barışan
NƏ SƏN, NƏ MƏN!
Və...
Yaşayış güzgü sayaq!
***
Nə sən bir yanan şamsan,
Nə mən
Bir od tutan kəpənək!
Sadəcə,
Bir soyuq gecədə
Yara göyərdən yataqda
Sayıqlamışıq
Təb bələyində.
Elə bu.
***
Nə sən bir Leylisən;
Nə mən bir Məcnun!
Sadəcə,
Yuxu dibli çöllərdə,
Qovala-qaçdı oynamışıq
Uşaqlğın xatirinə.
Elə bu.
***
Nə sən bir içkisən,
Nə mən bir sərxoş!
Sadəcə,
Varaqlamışıq
Bir xumarlıq romanın.
Elə bu.
***
Nə sən bir Şirinsən,
Nə mən bir Fərhad!
Sadəcə,
Dağların heykəlini
Yolların fırlanışında qazmışıq...
Elə bu.
***
Pəs nəydi bu?!
İndi nədir?!
***
Aha..n
Ahan
Həə..ə
Yansılarkən
yaşamağın davranışın
Güzgüyə göz
Zilləmişik
Elə bu.
YAĞIŞDA VURĞUN
Hələ də yadımdadır
Öylə yağışlı o gecə...
Damlaların barmaqları
Nə də uzmancasına
Gözəl-gözəl
Düşməyin piyanosun
Çalırdılar
Şırıltı notlarında
Oynurdu baxışmamız o ritm ilə.
Səslərin döyünməsi
Buludların əkkaslığı
Ildırım dürbünündən
Xəyilin neqativin əkislədi.
Sanki gecə
Özünə
Vurmuşdu vaks
Flaşda parıldırdı!
Ah...
Kəşkə o ıldırım
Bundan
Daha,
Artıq,
Bətər
Vuraydı onda məni.
Bəlkə;
Bundan da bətər vurğun olaydım...
GİZLİCƏ AĞLAYIŞ
O gecə mən də ağladım
Gizlicə...
Ey ana...
Sanma ki daşdir ürəyim,
O gecə mən də ağladım.
Bir ışıq şırıldadı gözlərimin
damcısına,
Bir hüzün köçdü mənim şənliyimə.
Çökdü üzə baxışlarım.
Anladım onda boşun boşluğunu.
Ulduz-ulduz işıldadım
Zamanənin
Qaragöy səfhəsinə.
O gecə mən də ağladım...
Özüm yığışdım özümə,
Oldum ana!!!
Bağışla bu kəz məni,
Həmişə tək.
Roluvu yansıladım teatrında yaşayışın,
doğdum uşaq,
Doğumun sancısını hiss elədim.
Və körpəmi
Sevgimin damarından əmişdirib,
Düşüncəmin hörüklərində bələyib,
Nəfəslərin nənnisində
Ahımın lay-lasında
((Lay-lay dedim ki yatsın,
Qızıl güllərə batsın.))
Tumarladım saçlarını.
Baxışın dodağiylə öpdüm üzün
Və sərgisində canımın
Göstərib yaşayışın fəlsəfəsin gözlərinə,
Ağlayanda
Duyğular bağrına basdım biləsin.
Xəstələnəndə
Gözlərim yumulmadı.
Ürəyi edib sipər sancılara,
Balaca başmağına
Tikdirib yol yorudan gözlərimi,
Balaca ayaqlara bir öpücük
Və ağladım...
Onu bir də həp böyütdüm.
O gecə mən də ağladım...
Çiçəklənəndə arzılar,
Soldu gülüm.
Əh, əh...
Əhə, əhə...
Bəsdir utan kəs səsivi.
Ana olmaq ürək istər,
Ana olmaq ciyər istər,
Ana olmaq dözüm istər,
Ana olmaq sevgi istər...
Varmı buna cəsarətin!?
Yo..ox...
Yo..ox...
Olanmasan,
Həmin elə
Sən özüvə
O quru ərkəkliyin sımışqasın çıtlayaraq
Şışırt qarın.
O gecə mən də ağladım...
Ürəyimdə mərsiyə,
Oxudu növhə mənə duyğularım.
Ürəyim çırpdı özün
Qəfəsin miləsinə.
Öz içimdə ağladım.
Sənə bir söz demədim,
Deyəmmədim!!!
Çünki sən...
Çünki sən bir anasan,
Dözəmməssən axı balavın göz yaşına.
O gecə mən də ağladım,
Gizlicə...
