Xuraman Hüseynzadə
"Yevrovijn"
“Welcome to Baku, Eurovision”-
Deməyə dilimiz gəlmir...
Bura müharibə və
mübarizə ölkəsidi,
Sənə salam verməyə əlimiz gəlmir...
Bu qədər yoxsulun ölkəsində
sənə gərdək kimi
“Cristall Hall” tikdilər,
neçə-neçə yoxsulun evini sökdülər,
şələ-şüləsini çölə tökdülər.
Bunları bilirsənmi, Yevrovijn?
Sən tüpürüb Avropa dəyərlərinə
hər cür rəzalətin,
səfalətin baş alıb getdiyi,
insan haqlarının pozulduğu,
sözün düzünü deyənlərə
diri-diri məzar qazıldığı
bir ölkəyə gəlirsən...
Uca-uca göydələnlər aldatmasın səni-
onlar xalqımıza yuxarıdan aşağı baxır...
Mavi gözlü Xəzər aldatmasın səni-
ordan çıxan neft yadların cibinə axır...
Bu ölkənin üzü milyonerlər,
astarı dilənçilərdi...
Astarı üzündən,
göz yaşları gözündən böyük
olan bir ölkəyə gəlirsən, Yevrovijn!..
Sənə qurulan “Cristall” gərdəyin
Bir addımlığında
jurnalist
Elmar Hüseynovun məzarı var,
Dörd tərəfində “qul bazarı” var...
Səni
boğazımızdan kəsilən pullarla
yamanan hamar yollar,
“Qul bazarlarında” boynunu bükən “qullar”
qarşılayacaq...
Sən müharibəsi bitməyən,
Gözlərinin önündən şəhid balalarının xəyalı
getməyən
qaçqın anaların ölkəsinə gəlirsən...
Sən
şəhidlərinin
qan izini lalələr örtməyən
may ayında gəlirsən, Yevrovijn...
May ayında burda “Gül bayramı”
qeyd olunar,
amma may ayında xeyir iş edilməz...
Deyirlər, may ayının ah-naləsi,
yaman ağırdı...
May ayının qarğışından
qurtarmaq çətin...
Yoxdumu heç vicdanın, heysiyyətin,
Axı səni bura kim çağırdı???
Səni tanıyana qədər...
Mən heç yaşamamışam,
heç anamın bətnindən də
pənah gətirməmişəm
sənin ürəyinə...
Fərz et ki belədir...
Fərz et ki, ayaqlarım yer tutmayıb,
əllərim əl...
Bircə bunu bil-
mən heç yaşamamışam
səni tanıyana qədər...
Səni tanıyana qədər,
Həyat məni öz gözündən keçirib
sınayana qədər
mən heç yaşamamışam.
Heç sevgilər, ayrılıqlar da
olmayıb həyatımda...
Amneziya halındayam-
heç kim
qalmayıb həyatımda...
Səni tanıyana qədər
nə qədər ürəyimin qanında
xəyanətdən,
boğulmuşam...
Səni Tanrı göndərib mənə, həyatım,
mən yenidən doğulmuşam...
Mən yenidən sevirəm...
Sevgidən danışmağa qorxuram-
gözə, nəzərə gələrəm...
Səni bir bilsən, bir bilsən,
necə sevirəm...
Demirəm, sənsiz ölərəm...
Sadəcə, mən heç yaşamamışam
Səni tanıyana qədər...
***
Bir bulaqdan su icdi urəyiniz,
Bir torpaqda boy atdı kökünüz...
Fəqət, indi tağınız ayrı...
Yenə də ürəyiniz bir,
amma...
yatağınız ayrı...
***
Yenə üz-üzə gəldik...
Köhnə xatirələrin üstündən
təzə sevginin tozunu sildik...
Köhnə sevgilini yenidən sevmək,
Yeni sevgini köhnə sevgilidə tapmaq...
Bu sevgi ikimizə də tanışdı.
Biz susduq,
xatirələr danışdı...
"Yevrovijn"
“Welcome to Baku, Eurovision”-
Deməyə dilimiz gəlmir...
Bura müharibə və
mübarizə ölkəsidi,
Sənə salam verməyə əlimiz gəlmir...
Bu qədər yoxsulun ölkəsində
sənə gərdək kimi
“Cristall Hall” tikdilər,
neçə-neçə yoxsulun evini sökdülər,
şələ-şüləsini çölə tökdülər.
Bunları bilirsənmi, Yevrovijn?
Sən tüpürüb Avropa dəyərlərinə
hər cür rəzalətin,
səfalətin baş alıb getdiyi,
insan haqlarının pozulduğu,
sözün düzünü deyənlərə
diri-diri məzar qazıldığı
bir ölkəyə gəlirsən...
Uca-uca göydələnlər aldatmasın səni-
onlar xalqımıza yuxarıdan aşağı baxır...
Mavi gözlü Xəzər aldatmasın səni-
ordan çıxan neft yadların cibinə axır...
Bu ölkənin üzü milyonerlər,
astarı dilənçilərdi...
Astarı üzündən,
göz yaşları gözündən böyük
olan bir ölkəyə gəlirsən, Yevrovijn!..
Sənə qurulan “Cristall” gərdəyin
Bir addımlığında
jurnalist
Elmar Hüseynovun məzarı var,
Dörd tərəfində “qul bazarı” var...
Səni
boğazımızdan kəsilən pullarla
yamanan hamar yollar,
“Qul bazarlarında” boynunu bükən “qullar”
qarşılayacaq...
Sən müharibəsi bitməyən,
Gözlərinin önündən şəhid balalarının xəyalı
getməyən
qaçqın anaların ölkəsinə gəlirsən...
Sən
şəhidlərinin
qan izini lalələr örtməyən
may ayında gəlirsən, Yevrovijn...
May ayında burda “Gül bayramı”
qeyd olunar,
amma may ayında xeyir iş edilməz...
Deyirlər, may ayının ah-naləsi,
yaman ağırdı...
May ayının qarğışından
qurtarmaq çətin...
Yoxdumu heç vicdanın, heysiyyətin,
Axı səni bura kim çağırdı???
Səni tanıyana qədər...
Mən heç yaşamamışam,
heç anamın bətnindən də
pənah gətirməmişəm
sənin ürəyinə...
Fərz et ki belədir...
Fərz et ki, ayaqlarım yer tutmayıb,
əllərim əl...
Bircə bunu bil-
mən heç yaşamamışam
səni tanıyana qədər...
Səni tanıyana qədər,
Həyat məni öz gözündən keçirib
sınayana qədər
mən heç yaşamamışam.
Heç sevgilər, ayrılıqlar da
olmayıb həyatımda...
Amneziya halındayam-
heç kim
qalmayıb həyatımda...
Səni tanıyana qədər
nə qədər ürəyimin qanında
xəyanətdən,
boğulmuşam...
Səni Tanrı göndərib mənə, həyatım,
mən yenidən doğulmuşam...
Mən yenidən sevirəm...
Sevgidən danışmağa qorxuram-
gözə, nəzərə gələrəm...
Səni bir bilsən, bir bilsən,
necə sevirəm...
Demirəm, sənsiz ölərəm...
Sadəcə, mən heç yaşamamışam
Səni tanıyana qədər...
***
Bir bulaqdan su icdi urəyiniz,
Bir torpaqda boy atdı kökünüz...
Fəqət, indi tağınız ayrı...
Yenə də ürəyiniz bir,
amma...
yatağınız ayrı...
***
Yenə üz-üzə gəldik...
Köhnə xatirələrin üstündən
təzə sevginin tozunu sildik...
Köhnə sevgilini yenidən sevmək,
Yeni sevgini köhnə sevgilidə tapmaq...
Bu sevgi ikimizə də tanışdı.
Biz susduq,
xatirələr danışdı...