​​​​​​​​Krım tatarlarının lideri Bakıdan gileylidir (Fotosessiya)

AzadlıqRadiosuna qonaq olan Krım tatarlarının lideri, Krım Tatar Xalq Məclisinin başqanı Mustafa Cemilev Azərbaycan sevgisindən və umaqcaqlarından danışdı. “Qardaşlıq hansısa toplantılarda biz qardaşıq deyib qucaqlaşmaq deyil” – deyən Mustafa Krımoğlunun müsahibəsini təqdim edirik.


- Elçibəyin zamanında razılaşmalarımız vardı, Bakıya tələbələrimizi göndərirdik. Sağ olsunlar, onları Bakıda universitetlərdə oxutdular, indi də xalqımıza faydası var.

Strasburqda azərbaycanlı deputatlarla da görüşdük, bəzi şeyləri anlatdıq. İstədik ki, onlar bizə dəstək versinlər. Amma əslində onlar Ukrayna deputatları ilə bir çox məsələlərdə eyni fikirdədirlər.

Oradakı deputatlarınızla bəzi məsələləri müzakirə etdik, amma təəssüf ki, hələlik bir nəticəsini görmürük. Onlar Krıma da gəldilər. Azərbaycanlı deputatlara orada da məsələlərimiz anlatdıq. Azərbaycan tərəfdən nələrin edilə biləcəyini dedik. Onlar razı oldular. Amma sonra bəlkə unutdular, ya bəlkə də işləri çoxdur, hər halda, bir nəticə görmədik.

Məsələn, mən onlara demişdim ki, hazırda bizim ən çətin problemimiz ana dilində məktəblərimizin olmamağıdır. Onlara dedim ki, Azərbaycanın Krım tatarlarına bir məktəb tikməsi çox da böyük problem deyil. Bunun mənəvi tərəfləri daha önəmlidir.

Biz uşaqlarımıza başa salacağıq ki, bu məktəb sizə azərbaycanlı qardaşlarımızdan bir hədiyyədir. Yəni, uşaqların beynində qalacaq ki, orada bizim qardaşlarımız var.
Maddi tərəfdən çox da böyük bir şey deyildi. Amma təəssüf ki...


- Elə mən də onu dedim, bildirdim ki, belə imkanlarınız var. Krım da bir məktəb tikin. Dedilər, tamam, tikərik. Amma təəssüf ki, hələlik bir nəticəsi yoxdur.


- Demokratiya, demokratiyadır. Hərənin öz demokratiyası necə ola bilər. Mənim öz yolum var deyib də azadlıqları boğanda o artıq demokratiya olmur. Əslində bütün dünyada demokratiyanın nə olmasının bir standartları var. Sən kənara çəkilib desən ki, mən öz demokratiyamı qururam, bu demokratiya yox, diktatura olacaq.


- Bunun hər ikisinin bərabər getməsi lazımdır. Əgər siyasi islahatlar olmasa, azadlıqlar təmin edilməsə, iqtisadiyyatda da güclü inkişaf baş verməz.

Siz baxın, SSRİ-nin dağılmasından sonrakı 20 il ərzində niyə bəzi keçmiş sovet respublikaları sürətli addımlarla həm demokratiya, həm də iqtisadiyyat sahəsində irəli getdilər, bəziləri isə öz ölkələrində elə rejimlər qurdular ki, elə sovet rejimindən bir fərqi yoxdur.

Mən Azərbaycanı demirəm, Orta Asiya respublikaları ilə müqayisədə hələ Azərbaycanda vəziyyət qat-qat yaxşıdır. Amma demokratiya məsələlərində Azərbaycanın özündə də çox sayda problemlər var.

Əgər kimsə durub deyirsə ki, hələ öncə iqtisadiyyatı düzəldim, sonra demokratiya verəcək deyirsə, bu xətadır.

İqtisadi yüksəliş, insanların sosial rifahı demokratiya ilə bərabər təmin edilməlidir.

Məsələn, Baltik ölkələrinə, eləcə də bu Çexiyaya, Polşaya baxın, niyə onlar belə irəli getdilər! Axı hamımız eyni bataqlıda idik?! Bəziləri ayaqlarını sildilər, təmizləndilər, irəli getdilər, bəziləri isə yenə həmin bataqlıqda qaldılar. İndi də pisliklərin içində gedirlər.

Ona görə də demokratiya ilə iqtisadiyyat eyni səviyyədə, bərabər getməlidir.


- Bunu deyim, biz qardaş olduğumuzu unutmamalıyıq. Bir-birimizə gedib-gəlməliyik.
Qardaşlıq hansısa toplantılarda biz qardaşıq deyib qucaqlaşmaq deyil. Birlik qurmaq, bir-birimizə faydalı olmağımız gərəkdir.

Azərbaycanlı iş adamlarının, alimlərin, müəllimlərin və professorların Krıma gəlmələrini istəyirəm. Problemlərimizi öyrənib bir-birimizə dəstək verməyimiz lazımdır. O zaman qardaşlıq gerçək qardaşlıq olar.