MƏNI ANLASA...
Günəş əritdiyi gecədən üzr istəyib doğur
hər gün üzümüzə.
Havada yenə günah qoxusu var.
Məncə günahkarların əvəzinə
onların əməlləri cavabdeh olmalıdır.
Qürurunun kölgəsində daldalanan,
Xoşbəxtliyi yalnız duyub,yaşaya bilməyənlər
Susurlarsa,
bu fırtınaya işarədir.
Məni anlasa yalnız bir şair anlaya bilər.
Mənə tanışdı
Tanışdı mənə bu gedişin.
Fürsət bildiyin zamanları
boşuna keçirdiyinin fərqində olunca
vermişdin bu getmək qərarını.
Ürək döyüntülərin heca-heca
keşkələrə bölünüb vurunca
anlamışdın əslində getmək istəmədiyini.
Tanışdı mənə bu gedişin,
Aparacaqsan getdiyin yerlərə
geridə buraxdığını sandığın hər şeyi.
Xatirələrini belə,
Sevdiyin bir cüt gözə əmanət edə bilməyib
götürəcəksən özünlə.
Həyatı yenidən öyrənməyə zamanın qalmamış
deyə düşünərək
Gözləmək çətindir, yoxsa darıxmaq
sualına daha cavab axtarmayacaqsan.
Tanışdı mənə bu gedişin
Olan, bitən hər şeyin
və elə bu gedişin də sonuna
gözlə görünməyən nöqtə qoymusan əslində.
YETMƏYƏCƏK
Heç vaxt heç nə yetməyəcək
bu sevgiyə
heç vaxt,heç nə.
Nə sənin gözlərimə baxıb köks ötürməyin
Nə mənim ürəkdə sevinməyim
Yetməyəcək,min dəfə” sevirəm” deməyin
Hər görüşdə bir az daha böyüməyin.
Yetməyəcək gecikdiyin üçün dizlərinə döyməyin
Nə qurban versək də,
Nə istədiyini heç vaxt bilməyəcəyik bu eşqin.
Azad sevgi arzulayan
Yasaq eşq həsrətliləri,
Azadlıq bir qadinin evi qədər
Bir kişinin cibi qədər olur.
Yetməyəcək böyük sevgiyə bu qədəri.
Ala bilsən
Gəl al məni taleyimin əlindən
Yetməyəcək gücün buna
“Yetər!” deyirsən.
ŞÜBHƏ
Hərdən şübhə edirəm yaşadığıma
Çoxdandır nə ağlamıram,
Nə özümlə danışmıram,
Taleyimlə küsüb,barışmıram
Nə də unutmağa çalışmıram
olanları.
Yaşadığıma şübhə edirəm,
bir sözlə.
Mənə tərəf gəlmək istəməyən ümüdlər
Çağırmasın indi məni.
Günəşə sərəcəm bundan sonra günlərimi,
günəşlənsinlər.
Yıgmayacam artıq
üzümə ağ olan qara tellərimi,
küləklənsinlər.
Bir parça həyatam bundan sonra
ömürdən qopan.
Bir şeyə hələ də heyrət edirəm
Heyrət edirəm,
Hələ də sevgi yükü daşıdığıma.
Başqa səmtə götürsə də bu şübhə məni
Hərdən şübhə edirəm yaşadığıma.
GƏLİRƏM
Baxa bilmirəm
Hisslərinin arxasından baxan gözlərinə
Görə bilmirəm
Çox görmək istədiyim üçün olanları
Tapa bilmirəm gizlətdiyin keçmişini.
Sevgin bu qədər böyük ikən
Nədən şübhələrlə dolusan?
Ömrün çıxmaqdan qorxduğu
ən dik,yoxuşlu yolusan.
Çəkirsən özünə tutub hissimin
ən zərif telindən,sığallayaraq.
Elə aparırsan düşünmək olmur
Bu yolu gedərək,addımlayaraq
.Bir yol nişanı axtarıram
Dayanmaq,geri dönmək üçün.
Bütün nişanları dəyişmisən
Bu sevginin yollarında,bilirəm.
Indi ki,belədir,belə istədin
Hazırlaş yola çıx,
Mən də gəlirəm.
Günəş əritdiyi gecədən üzr istəyib doğur
hər gün üzümüzə.
Havada yenə günah qoxusu var.
Məncə günahkarların əvəzinə
onların əməlləri cavabdeh olmalıdır.
Qürurunun kölgəsində daldalanan,
Xoşbəxtliyi yalnız duyub,yaşaya bilməyənlər
Susurlarsa,
bu fırtınaya işarədir.
Məni anlasa yalnız bir şair anlaya bilər.
Mənə tanışdı
Tanışdı mənə bu gedişin.
Fürsət bildiyin zamanları
boşuna keçirdiyinin fərqində olunca
vermişdin bu getmək qərarını.
Ürək döyüntülərin heca-heca
keşkələrə bölünüb vurunca
anlamışdın əslində getmək istəmədiyini.
Tanışdı mənə bu gedişin,
Aparacaqsan getdiyin yerlərə
geridə buraxdığını sandığın hər şeyi.
Xatirələrini belə,
Sevdiyin bir cüt gözə əmanət edə bilməyib
götürəcəksən özünlə.
Həyatı yenidən öyrənməyə zamanın qalmamış
deyə düşünərək
Gözləmək çətindir, yoxsa darıxmaq
sualına daha cavab axtarmayacaqsan.
Tanışdı mənə bu gedişin
Olan, bitən hər şeyin
və elə bu gedişin də sonuna
gözlə görünməyən nöqtə qoymusan əslində.
YETMƏYƏCƏK
Heç vaxt heç nə yetməyəcək
bu sevgiyə
heç vaxt,heç nə.
Nə sənin gözlərimə baxıb köks ötürməyin
Nə mənim ürəkdə sevinməyim
Yetməyəcək,min dəfə” sevirəm” deməyin
Hər görüşdə bir az daha böyüməyin.
Yetməyəcək gecikdiyin üçün dizlərinə döyməyin
Nə qurban versək də,
Nə istədiyini heç vaxt bilməyəcəyik bu eşqin.
Azad sevgi arzulayan
Yasaq eşq həsrətliləri,
Azadlıq bir qadinin evi qədər
Bir kişinin cibi qədər olur.
Yetməyəcək böyük sevgiyə bu qədəri.
Ala bilsən
Gəl al məni taleyimin əlindən
Yetməyəcək gücün buna
“Yetər!” deyirsən.
ŞÜBHƏ
Hərdən şübhə edirəm yaşadığıma
Çoxdandır nə ağlamıram,
Nə özümlə danışmıram,
Taleyimlə küsüb,barışmıram
Nə də unutmağa çalışmıram
olanları.
Yaşadığıma şübhə edirəm,
bir sözlə.
Mənə tərəf gəlmək istəməyən ümüdlər
Çağırmasın indi məni.
Günəşə sərəcəm bundan sonra günlərimi,
günəşlənsinlər.
Yıgmayacam artıq
üzümə ağ olan qara tellərimi,
küləklənsinlər.
Bir parça həyatam bundan sonra
ömürdən qopan.
Bir şeyə hələ də heyrət edirəm
Heyrət edirəm,
Hələ də sevgi yükü daşıdığıma.
Başqa səmtə götürsə də bu şübhə məni
Hərdən şübhə edirəm yaşadığıma.
GƏLİRƏM
Baxa bilmirəm
Hisslərinin arxasından baxan gözlərinə
Görə bilmirəm
Çox görmək istədiyim üçün olanları
Tapa bilmirəm gizlətdiyin keçmişini.
Sevgin bu qədər böyük ikən
Nədən şübhələrlə dolusan?
Ömrün çıxmaqdan qorxduğu
ən dik,yoxuşlu yolusan.
Çəkirsən özünə tutub hissimin
ən zərif telindən,sığallayaraq.
Elə aparırsan düşünmək olmur
Bu yolu gedərək,addımlayaraq
.Bir yol nişanı axtarıram
Dayanmaq,geri dönmək üçün.
Bütün nişanları dəyişmisən
Bu sevginin yollarında,bilirəm.
Indi ki,belədir,belə istədin
Hazırlaş yola çıx,
Mən də gəlirəm.
