Pambıq həmin pambıqdı. Sahədə alaq otlarını təmizləyən qadınların qızmar gündən qorunmaq üçün bürünməyi sovet hakimiyyəti, kolxoz quruluşu dövrünü yada salır.
Onların əksəriyyəti iyunun 19-da zəhərlənmişdilər. Deyirlər hələ də başağrılarımız çəkilməyib. Amma ehtiyaca görə işə çıxmağa məcbur olublar. İndi pambıqçılar günvurmadan, ilan-çiyandan yox, zəhərlənmədən qorxurlar. Buna görə sahəyə qatıq da aparırlar. Onların əksəriyyəti aztəminatlı ailədəndir. Nişanlı gənc qızların cehiz tədarükü etmək qayğısı var. Bəzi qadınlar yataq xəstəsi olan ərlərini azyaşlı uşaqlarına tapşırıb işə çıxmalı olublar. Aralarında təqaüdə çıxan, nəvə-nəticəsi olanlar da var. Bəzilərinin borca görə işığı, qazı kəsilib. Bəzilərinin evində bir yoğrumluq un yoxdur- bunu da deyənlər oldu. Bəzilərinin üst-üstə o qədər borcu yığılıb ki, daha onlara dükandan nisyə mal da vermirlər.
Briqadanı özləri yaradıblar. Kimsə irəli çıxıb əvvəl öz ailə üzvlərini, qohum və qonşuları başına toplayıb, sonra onlara qoşulanlar olub. İndi pambıqçılıq rayonlarının hər kəndində bir neçə belə briqada var. Nə çox kasıb, bir tikə çörəyə möhtac adam... Kasıb adamlar əvvəllər deyərdi: “Çörəyim daşdan çıxır.” İndi pambıqçılar “zəhərdən” deyirlər...
