"Əllərim üşüyür" - deyim, barışaq

-

Xəyalə Sevil

Bu başqa cür uzaqlıqdı

Onda

Ürəyim çərpələng idi,

Hər səni görəndə uçurdu havada.

İndi

Gözlərim yaş yuvası,

Yaş da qalmır yuvada.

Bu başqa cür uzaqlıqdı.

Anlaya bilirsənmi?

Mən əzbər bilirəm darıxdığını,

Bəs özünü uşaq kimi

Danlaya bilirsənmi?

Ürəyim sevən qızcığaz,

Ağlım dəlisov qardaşı.

Bu da təsəlli özümə-

Unudaram uzaq başı.

Əllərim üşüyür

Mən özüm “ayrılaq” demişdim onda,

Mən özüm bilirdim belə olacaq.

Uçuq daxma kimi damır gözlərim,

Hələ nə olub ki, hələ olacaq.

Ağladım, gözümü dəniz etdim ki,

Mən sənin sevgini boğum, boğulmur.

Hər axşam gözümə düşən gecəyə

Həsrətin doğulur, yuxum doğulmur.

Soyunum gözümdən göz yaşlarımı,

Göndər ümidini geyim, barışaq.

Axı nə bəhanə tapım görəsən,

“Əllərim üşüyür” - deyim, barışaq?

Əllərim qoynumda dustaq

Gözüm ürəyimin suyunu çəkdi,

Quruda qaldım sənsiz.

Mən səninlə tam olmuşdum,

Yarıda qaldım sənsiz.

Gözümdən düşən dünyanı

Kim qoyacaq yerinə?...

Xəyallarım qız uşağı,

Qoşulub qaçıb birinə.

Əllərim, qoynumda dustaq,

Səni saxlamıram ki.

Pəncərəmi açıq qoydum,

Bulud doldu gözümə,

Yoxsa ağlamıram ki.

Saat neçədə darıxaq?

Görüşə bilmərik sənlə,

Taleyin gözündən qıraq.

Heç olmasa vaxt təyin et,

Saat neçədə darıxaq?

Eyni cür, eyni saatda,

Görüş kimi darıxaq.

Qayğı kimi, sığal kimi,

Öpüş kimi darıxaq.

Xəyalına gəlin gəlim,

Utandıraq ayrılığı.

Mənə gözünlə söz göndər,

Darıxaqmı axşam çağı?