- XIX əsr fransız modernist şairi Şarl Bodlerin (Charles Baudelaire, 1821-1867) şeirləri Malik Məmmədlinin tərcüməsində. Şeirlərin Azərbaycan dilinə tərcüməsi ingilis dilindən, William Aggeler'in 1954-cü il tarixli tərcüməsindən edilib.
Qızıl saçlı dilənçi bir qıza
Qızıl saçlı solğun qız,
Paltarındakı dəlik və yırtıqlar
Göstərir yoxsulluğunu
və gözəlliyini.
Əlbəttə şirinliyindir,
Çillərlə dolu
Xəstə gənc bədənin,
Bu zəif şair üçün.
Geyinmisən taxta başmaqlarını
Romansdakı həmin
məxmər başmaqlı kraliçadan
daha zərafətlə.
Kasıb cır-cındırdansa,
Uzun, xışıldayan qatları
Bərq vuran saray paltarının
Yaraşar sənə
Düşərək topuqlarına;
Dəlik corabların yerinə,
Səfehlərin gözlərinə,
Corabbağındakını göstər
Parlasın qızıl xəncər;
Pis bağlanan düymələr
İfşa etsin və
Yol açsın günahlarımıza
Bərq vuran gözəl sinən,
Gözlərin kimi sənin;
Qolların yalvartsın
Səni soyundurmaq istəyəni
Şillələyib qovsun
Hiyləgər barmaqların,
Ən gözəl su inciləri,
Ustad Bello sonetləri
Təqdim edilsin müntəzəm
Sevgi zəncirinə vurulmuş
Aşiqlər tərəfindən,
Xalq şairləri öz növbaharlarını
Hədiyyə etsin sənə
Pilləkən altından
Ayağına marıtlayaraq.
İşə bax, nə çox xidmətçi var,
Nə çox lord, nə çox Ronsar,
Əyləncə üçün pusardılar
Soyuq daxmanı!
Və yatağında sayardın
Öpüşləri zanbaqdan çox
Hökmün altında saxlayardın
Çoxunu Valualının!
- Halbuki yollanırsan dilənməyə
Bir neçə köhnə xarabalığa
Uzanaraq eşiyinə
Yolayrıcındakı Vefurun;
Gedirsən oğrun-oğrun süzərək
İyirmi doqquz suluq ucuz bər-bəzəyi,
Bacarmaram, bağışla!
Onu sənə hədiyyə etməyi.
Get, nə artıq bəzək,
Nə ətir, nə mirvari, nə almaz gərək.
İncə çılpaqlığın yetər,
Ey gözəlliyim sənə!
Nəhəng qadın
Nə zaman ki, Təbiət öz güclü ruhu ilə hər gün
Canavar uşaqlara hamilə qalır, bax, o zaman
İstərdim gənc və həm də nəhəng bir qadınla yaşamaq,
Kraliçanın ayağı altında yatan ehtiraslı pişik sayaq.
Bədəniylə ruhunun öz qorxulu oyunlarında
Ehtirasla qol-budaq atıb böyüdüyünü görmək,
Və gözlərində üzən nəmli sislərdən, ürəyində,
Həzin-həzin yanan bir alov saxladığını sezmək;
O əzəmətli bədənini tələsmədən kəşf etmək;
Bir də nəhəng dizlərinin yamaclarında sürünmək,
Və hərdənbir, bəzən, yay vaxtının zərərli günəşi
Yorğun salaraq onu, kənd boyu irəliləyəndə,
Yatmaq qayğısızcasına sinəsinin kölgəsində,
Bir dağın ətəyində yuxulayan dinc bir kənd sayaq.
Balkon
Gəncliyimin ilhamı, xanımların xanımı,
Sənsən bütün sevincim, mən yalnız sənin kölən!
Ən şirin oxşamanı, sehirli axşamları
Heç bir yada salıb xatırlayırsanmı görən?
Gəncliyimin ilhamı, xanımların xanımı!
Kömür hərarətiylə aydınlanan axşamlar,
Çəhrayı buxar dolu balkondakı axşamlar,
Necə yumşaqdı sinən! Nə yaxşıdır ürəyin!
Tez-tez söylədiyimiz unudulmaz o sözlər
Kömür hərarətiylə aydınlanan axşamlar!
Nə gözəldir qürublar isti yay axşamları!
Kainat necə əngin! ürək necə də cəsur!
Üstünə əyiləndə, Bütlərin ilahəsi
Qanının ətri ilə nəfəs alırdım sanki.
Nə gözəldir qürublar isti yay axşamları!
Sanki bir divarı kimi tündləşirdi o gecə
Qaranlıqda seçirdim alovlu baxışını
Nəfəsini içirdim, ey şərbət! ey zəhər! və
Ayaqların astaca mehriban əllərimdə.
Sanki bir divarı kimi tündləşirdi o gecə!
Yaxşıca xatırlaram həmin xoşbəxt anları,
Və yaşaram keçmişi baş qoyub dizlərinə,
Cansız gözəlliyini nəyə lazım axtarmaq
Sevimli bədənindən, zərif ruhundan qıraq?
Yaxşıca xatırlaram həmin xoşbəxt anları!
O andlar, o qoxular, həmin saysız öpüşlər,
Dibsiz bir uçurumdan qayıdarmı görəsən,
Necə ki yeni günəş göy üzünə yüksələr
Dənizlərin dibində yuyunaraq hər səhər?
- Ey andlar, ey qoxular, ey sonsuz öpüşlər!
Pişik
Gəl, gözəl pişik, sevgi dolu ürəyimin üstünə;
Çək geriyə caynaqlarını,
Və qoy dalım sənin o valehedici gözlərinə
Metal və əqiq qarışığı.
Nə zaman ki barmaqlarım sakitcə oxşasa sənin,
O başınla elastik belini,
Onda oxşamanın zövqündən məst olur mənim əllərim
Hiss edib ürpərən bədənini.
Arvadım düşür yadıma. Onun həmin baxışları
Səninki kimi, sevimli heyvan,
Dərin və soyuqdur, həm də ox kimi dəlib keçən.
Və inan ki, başından tutmuş ayağınacan onun
Xoş bir hava, təhlükəli bir ətir
Dalğalanar ətrafında həmin əsmər vücudunun.
