İlahi, bir yağış yağdır, yu qaralmış gecələri...

-

Xəyalə Sevil

Sən axı bilmədin

Sən axı bilmədin

Mən səndən sonra

Necə yalnız qaldım.

Baxdım o sən gedən

Yolun ardınca,

Bir əl, iki göz qaldım.

Hər üşüyən axşamlarda

Üşüdüm səndən ötəri.

Göz yaşımı yanağıma

Daşıdım səndən ötəri.

Sən axı bilmədin, daha heç kimə

“Sarı qız” olammadım,

“Sarı saçlı qız” oldum.

Sənsiz qaralan gecəyə

Ay oldum, ulduz oldum.

Ehh!

Özüm də bilmirəm

Hardayam indi,

Bəlkə də buludlar

Yağacaq məni.

Torpağın bətninə

Düşmüş meyidəm,

Torpaq qəbir kimi

Doğacaq məni.

Külək əsir

Külək əsir.

Buludları qova-qova,

Pəncərəmi döyə-döyə,

Evimdəki sənsizliyə

Külək əsir.

Yolu uzanır yolların,

Gedir, gedir, sənə çatmır.

Ömrüm ürəyimdən keçən

Günə çatmır...

Kim qoydu günəşin altda

Bu yolları, küçələri?

İlahi, bir yağış yağdır,

Yu qaralmış gecələri.