Sevdim səni...
Amma nə varsan, nə də yox!
Mən də yoxluğunu tərləmiş şüşəyə çəkirəm-
dodaqlarımla,
Sonra təbəssüm edən üzündən öpürəm sanki...
Yağış yağır şəhərimə
Darıxan göz yaşları bilirəm mən də-
üşüyür ürəyim,
Sonra günəş doğur, yenə hər yer isinir.
Birdən gəlirsən, qovuşuruq səninlə-
sevinirəm
Sevincimi də çox görürsən.
Çarəsizlik içində küçələri gəzirəm
Elə bil yoxluğunu da əlimdən alacaqsan...
