KÖNÜL OĞRUMU
Indi mən neynəyim, sənsiz gecələr
Ovuda bilməyir könül ağrımı.
Rahatsız eyləyər “neyçün”,”necə”lər
Həsrətin qaraldıb yaman bağrımı.
Vüsal hicrin evin gərək sökə tək,
Gözünün yaşını sel tək tökə tək.
Xəyanət sevginə qara ləkə tək,
Aldadıb ağlatmaq səncə doğrumu.
Eh, başqa çarəm yox dözümdən başqa,
Ümidim qalmayıb közümdən başqa.
Ay mənim əzizim, ozümdən başqa,
Kim tapa bilər ki könül oğrumu.
KIM GÖRÜBDÜR, KIM
Itirdim könlümün söz qaşlarını,
Soyuda bilmirəm köz daşlarını.
Mənim dalğa-dalğa göz yaşlarını,
Qırılıb tökülən sim görübdür, sim.
Insanı yaşadan ümidlərmidir?
Soyuq buza dönən ümidlərimdir.
Gizlin dəfn etdiyim ümidlərimi
Qəm evi altında him görübdür, him.
Dünyanı harayla zənglər təbiət,
Insanı yarayla cənglər təbiət.
Günahı qarayla rənglər təbiət,
Gümanın rəngini kim görübdür, kim.
PAYIZ ƏLLİSİNDƏ
Əl-üzümü şehlə yudum,
Hava aldım bircə udum.
Tor atdım ki balıq tutum,
Dəli Kürün əyrisində.
Qəlbdə ocaq qalayacaq.
Alov kimi yalayacaq.
Sonda mütləq dalayacaq,
Xarı görcək əyri sin də.
Xatirənlə yaşıyıram,
Kədər yükü daşıyıram.
Bilsən necə üşüyürəm,
Ömrün payız əllisində.
