Nazim əfəndim, şair əfəndim…
Heç insan kimi də yaşaya bilmirəm,
Nazim əfəndi
nəinki sincab...
təklik qədər kədərli heç nə yoxdu
deyirsən
var, şair əfəndim, var...
Asta asta nəfəs almaq var,
Boğulmaq var,
birdə ki bir hiss var sinədən yuxarı
təklikdən daha kədərli
Rədd olmaq duyğusu var rədd olunmaq...
mənim yaşadığım yerdə yaşamaq şakaya gələr,
Nazim əfəndim
mənim yaşadığım yerdə
üzünü görmədiyi insanların
ölmünə kədərlənməz heç kimsə
bu ölkədə ancaq qardaşlar bacılar, əmilər atalar ölər
hə Nazim əfəndim
Atalar da ölər.
müqəddəs analar da ölər
sevgililər, dostlar
hamı ölər
ölər hamı...
kədərə bürünüb yatır insanlar
yorğan əvəzi
İnan mənə, Nazim əfəndi
o qədər qalın ki kədərləri
üşütməz onları
nə qarlı, nə boranlı
qış gecələri
heç insan kimi də yaşaya bilmirəm
Nazim əfəndim...
İnsan kimi…
***
Gecə kədərə hamilədi yenə
Hava küləyə
Qorxulu yuxu görmək istəyirəm.
Qaranlıq üzlər,
vahiməli səslər sarıb ətrafımı.
Uğultular, qışqırıqlar zorlayır
sol qulağımı...
göy qurşağıdır bədənim
damarlarım göy, qanım qırmızı...
bütün yazammadığım şeirlərə
hamiləyəm bu gecə
qorxulu yuxular görmək istəyirəm
qaranlıq üzlər,
vahiməli səslər sarıb ətrafımı.
Uğultular, qışqırıqlar zorlayır
Sağ qulağımı
Dünən dünyasını dəyişdi
Qonşumun, ana olan qadını
***
Kimsə möhkəmcə sayır
Burnunu dirəyib burnuma
1
2
3
4
5
........
***
Balasını
qara maşının rezin təkərinə dolayaraq
cəzalandıracaq tanrı.
Hər gün hündür qaladan hoppanıb
intihara cəhd edən bu ana pişiyi.
***
Dünyanın ən gözəl qadını
Ölür indi
Kədərlidi ölüm.
Bütün bəstələnməyən musiqiləri
ərmağan edirəm ona
qutlayıram ölümünü...
yağışlıdı hava
üşüyür qadınlar
əlləri soyuq, ürəkləri buz.
yazın təqvimin bu gününü
ovcunuza
Dünyanın ən gözəl qadını
ən gözəli...
Ölür...
***
(Yeganəyə)
Xaç atalarının olmadığı yerlərdə
Yad əlifbalar, yad dillər olmalı
Yad dillər olmalı, yad hissləri…
Sənə də, mənə də yad olan insanlara
Anlatmamağa
Yad dillər olmalı
Olmalı yad dillər…
Gözünü bağla, dostum
Yum gözünü
Ağlama
Nə qədər ki gündüzlər alacaq gecələri əlindən
Darıxacaqsan
Anlayacaqsan şair kimi yaşamağın
İnsan kimi yaşamaqdan çətin olduğunu
Anlaycaqsan kədərin gözlərdə yox
əllərdə olduğunu
yum əlini
Gülümsə kədərin acığına…
Qaldırma boş yerə əlini göyə
Toxuna bilməyəcəksən üfüqünə
Nə qədər hündürə qalxsan da
Toxuna bilməyəcəksən
Dumanın ətəyinə
Yum əlini
Ağlatma kədər rəngli buludları
Qoy dolub qalsın
Gözünü açsan da olar
Amma əlini yum…
***
Sən bilmirsən
Evliliyin bir gecədən ibarət olduğunu
Düşünən oğlanlar,
Xoşbəxtliyin həmin gecədən
Qanlı çıxmaq olduğunu
Düşünən qızlar var burda.
Burda, yanımda…
Bilmirsən.
Bilmirsən əslində,
İnsan yazmayanda şair olur
Ağlamayanda, ağlaya bilməyəndə
Azad qadın olur
Azad qadın heykəli olur.
İnsan çoxlu güləndə
Səbəbsiz ağlayanda
Qaranlıqda güzgüyə baxanda yox
Fikirlərini qusduğu vərəqi
Büküb atanda
Dəli olur
Sən bilmirsən…
İnsanlar hündürmərtəbəli binanın
sonuncu pilləsindən
mənə Allah kimi baxanda
Daha bədbəxt olur.
Allahın qonşuluğunda
yaşadığını düşünən insanlar
onun qəzəbinə
daha tez tutulur.
Mənə bildiklərini danış!
