Dünya şöhrətli bəstəkar Lüdviq Van Bethoven 180 il bundan əvvəl vəfat etsə də, onun ölümünün səbəbləri hələ də araşdırılır.
«Bethoven jurnalı»nın son nömrəsində bəstəkarın öz həkiminin ehtiyatsızlığı üzündən öldüyü iddia edilir.
Vyana Tibb Universitetindən Kristian Röyter bəstəkarın saçını analiz edəndə yüksək qurğuşun konsentrasiyası aşkar edib. Məlumdur ki, Bethoven ömrünün sonuna yaxın mədə qıcqırmasından əziyyət çəkirmiş. Röyterin ehtimalına görə, bəstəkarın həkimi Andreas Vavraç o dövrün təcrübəsinə uyğun olaraq, əvvəl pasiyentin qarnını 4 dəfə punksiya edir, sonra isə yerinə isti qurğuşun duzu qoyurmuş. Bu isə qaraciyərin serrozundan əziyyət çəkən Bethovenin vəziyyətini daha da pisləşdirib. Şərab aludəçisi olan Bethovenin orqanizmində onsuz da qurğuşunun miqdarı yüksəkmiş.
Röyter Bethovenin ölümünə görə bütün günahı onun həkimində görən ilk mütəxəssis olsa da, onun ölüm səbəbini şübhə altına alan ilk araşdırmaçı deyil.
Merilend Universitetinin tibb tarixçisi Filip Makkoviak bu yaxınlarda nəşr etdiyi kitabda Bethovenin ölümünün, hətta onun karlığının tamam başqa səbəbini aşkarlayıb. Onun fikrincə, bəstəkar sifilisə yoluxubmuş. Sifilis müalicə olunmadıqda bir neçə on il ərzində çox orqanın sıradan çıxmasına gətirib çıxara bilər.
Bethovenin həyatı haqqında başqa bir kitabın müəllifi, psixiatr Martin May da Röyter kimi, bəstəkarın ölümünün əsas səbəbini serrozda görür. Ancaq Röyterdən fərqli olaraq, May günahı həkimin yox, şəraba həddən artıq aludə olan pasiyentin üstünə qoyur. Çünki May alkoqoldan asılılığın 7 əlamətindən azı 3-nü Bethovendə aşkar edib.
Bəlkə də bu, taleyin ironiyasıdır ki, Bethoven ölümündən sonra həkimlərin marağını bu qədər cəlb edir. Sağlığında isə çox az həkim onu müalicə etmək istəyib. Deyilənə görə, bu əvəzsiz bəstəkar həkimlər üçün çox kaprizli, çətin bir pasiyent olub.
«Bethoven jurnalı»nın son nömrəsində bəstəkarın öz həkiminin ehtiyatsızlığı üzündən öldüyü iddia edilir.
Vyana Tibb Universitetindən Kristian Röyter bəstəkarın saçını analiz edəndə yüksək qurğuşun konsentrasiyası aşkar edib. Məlumdur ki, Bethoven ömrünün sonuna yaxın mədə qıcqırmasından əziyyət çəkirmiş. Röyterin ehtimalına görə, bəstəkarın həkimi Andreas Vavraç o dövrün təcrübəsinə uyğun olaraq, əvvəl pasiyentin qarnını 4 dəfə punksiya edir, sonra isə yerinə isti qurğuşun duzu qoyurmuş. Bu isə qaraciyərin serrozundan əziyyət çəkən Bethovenin vəziyyətini daha da pisləşdirib. Şərab aludəçisi olan Bethovenin orqanizmində onsuz da qurğuşunun miqdarı yüksəkmiş.
Röyter Bethovenin ölümünə görə bütün günahı onun həkimində görən ilk mütəxəssis olsa da, onun ölüm səbəbini şübhə altına alan ilk araşdırmaçı deyil.
Merilend Universitetinin tibb tarixçisi Filip Makkoviak bu yaxınlarda nəşr etdiyi kitabda Bethovenin ölümünün, hətta onun karlığının tamam başqa səbəbini aşkarlayıb. Onun fikrincə, bəstəkar sifilisə yoluxubmuş. Sifilis müalicə olunmadıqda bir neçə on il ərzində çox orqanın sıradan çıxmasına gətirib çıxara bilər.
Bethovenin həyatı haqqında başqa bir kitabın müəllifi, psixiatr Martin May da Röyter kimi, bəstəkarın ölümünün əsas səbəbini serrozda görür. Ancaq Röyterdən fərqli olaraq, May günahı həkimin yox, şəraba həddən artıq aludə olan pasiyentin üstünə qoyur. Çünki May alkoqoldan asılılığın 7 əlamətindən azı 3-nü Bethovendə aşkar edib.
Bəlkə də bu, taleyin ironiyasıdır ki, Bethoven ölümündən sonra həkimlərin marağını bu qədər cəlb edir. Sağlığında isə çox az həkim onu müalicə etmək istəyib. Deyilənə görə, bu əvəzsiz bəstəkar həkimlər üçün çox kaprizli, çətin bir pasiyent olub.
