Ruzbeh Məmməd
Yeni şeirlər
.
Bir iki- sətir yazıb get poçtla mənə göndər
bir uşaqlıq yer idi, o uzaqlıq şəhərdə
darıxanda ölməyə, yığışanda getməyə
yer var idi, hardasa daha yoxdu bilirsən?
belə olmaz yaz mənə, görüm indi necəsən
necədi o, qonşunuz, əclaf oğlu hardadı
yenə də evinizə tək gəlib, tək gedirsən?
hamının gözü səndə, ilişib də qalırmı
yenə də allı-güllü donunu geyinirsən?
küçələrdə söz atır bəyəm it uşaqları?!
səf düşürmü telefona, gecənin yuxu vaxtı
bilmədiyin nömrədən zəng gəlirmi de bilim:
mən də sənə yazıram
hər gün iki-üç mesaj…
icazən olurmu heç, çıxırsanmı şəhərə
anan bezici idi, mən səni tanıyanda
yəqin atan qocalıb, anan yemək bişirmir
mətbəxdə vaxtın keçir, ya da paltar yumaqla...
nəbilim ee üzülmə belə olur həyatdı
qoru süd əllərini nigaranam and ola
bir-iki sətir yazıb get poçtla mənə göndər:
həm vaxtın keçsin sənin, həmdə ki, bəs darıxma
Buna da bax: 101 il sevdiyim qadın üçün...
Hələ yoxsan deyə
avqust hüzünləri ...
bəzən darıxırsan özünü tullamağa,
aparıb azdirmağa yer tapmazsan.
susarsan beş alti adamin dilində
səni üzəcək adam istiyərsən təsəlli üçun..
hələ payıza çatmamiş xatirlayarsan
hələ duman, yağış yoxdu
intihar edəcək günü yoxdu görərsən
.
bəzə də darixarsan ,necə deyərlər ölürcəsinə
gəlməyəcəyini bilərəkdən düşünərsən
elə bilərsən gələcək, gətircək əllərini,
gətirəcək yox olmuş bədənini
qucaqlayib öləcəksən ya bu gün, ya sabah
.
elə bilərsən hardasa darıxır kimsə,
hamının içində təksən
elə bilərsən gedən qayıdacaq,
- qayıdıb tərk edəcək bir də vaxtı olanda
.
bəzən darıxarsan bir öpülməmiş qadın əlləri üçün
sabah görüşəcəyin qadınla
vidalaşdığın dayanacaqları xatırlarsan
şəhərin tünd yerlərində gözlərin aldanar bir qadın yerişinə
hər metro stansiyasında biri tərk edər,
ya da sən birini tərk edərsən ...
.
bir də ünvanları səhv salarsan
özünün olmadığın yerdən başlanar üsyan...
Buna da bax: Əsas insana can sağlığıdı, yeri gələndə unutmaq da olar
İki üstü iki addım səndən uzaqda
hələ darıxdığım yerdəyəm, hələ
addım başı itmək təhlükəsi var
bir it uşağı da rastlamır mənə,
bir adam rastlamır azdıra məni
.
gecələr darıxmaqdı, darıxda darıx..
bir küçə yer elə çıxıb getməyə
bir şəhər axtar,
bir ev kirayələ
adamı şər vaxtı unutmaq üçün
.
yox olmuş adamam hər yerim bom-boş
soyuq skamyalar
soyuq adamlar..
bir radio səsi, bir qatar səsi
səndən doğmadı illah uzaqlar...
.
gecə qaranlığında, səhərin yağışında
ya qatar gözləyirsən, ya da günəş çıxmağı
dərdə ilişmiş qatar gəlib keçir,
sonra günəş çıxır
və hər şey günəşlə batır, qatara ilişib gedir..
.
bir şəhər uzaq, bir stansiya yaxında
qucub dizlərini üşüyən oturacaqlar,
səhərə bağlanmış tüstülü kafelər
sıxıntıyla açılar hər necəsə səhərlər...
Buna da bax: Evə pul gətirə bilmədiyimçün bağışla, atam
A-dan, R-ya kimi
indi pəncərə önündə darıxan məişət qadınısan
əllərinin kövrəkliyi varsa,
sinəndə küt kimi ağrı yaşıyırsa
nəyi pisdi?..
sənə hələ də doğmalıq edən var, qızım.
sus mənim də yerimə,
bir az məni də başa düş
xarablıqda iki nəfərlə təkəm...
.
gözləməkdi həyat,
getmişlər qayıdıncaya qədər
.
sənə necə başa salım
hamının darıxdığı yerəm
and ola sənə qəribsəmişəm
uzundu danışması
ikimizin yerinə sus, hamı bizi başa düşsün..
bunca xatırlamışam
bilmək susmaqdı - susmaq bilməkdi
sənə şer yazıramsa bu sevmək yox
darıxmaqdı..
uzaqdan - uzağa pıçıldıyıram yaxşı ki, yoxsan
yaxşı ki, indi yoxsan
yaxşı ki, heç vaxt olmayacaqsan ...
Əsas insana can sağlığıdı, yeri gələndə unutmaq da olar
