- Zülfüqar Rüfətoğlu
Qayıtmayan
Qayıtmayan şeylər vardır -
Göz yaşı gözə qayıtmır,
Çox “hələlik” deyən dostlar,
Gedir və bizə qayıtmır.
Uşaqkən sevdiyin qadın,
Bu gün olubdur arvadın,
Nə dərdin var? Gözün aydın!
Gözüm aydın... amma qadın...
Qadın o qıza qayıtmır...
Əvvəlcə söz ölüb derlər
Söz-söz düzəlir cümlələr,
Gah öldürər, gah dirildər -
Peşman olsan da nə qədər,
Cümlələr sözə qayıtmır.
Başımıza tökəndə qar
Qızındıran təsəlli var,
Təkrar-təkrar gəlir bahar!
Gəlir, gəlir, gəlir...Amma
İnsan O yaza qayıtmır...
Qayıtmayan şeylər vardır,
Göz yaşı gözə qayıtmır,
Çox “hələlik” deyən dostlar
Gedir və bizə qayıtmır...
3 Fevral, 2014, London
Mənim Vətənim
Dünyanın fiziki xəritəsində
Yaşılcıq vahədir mənim Vətənim
Qolları burulmuş, saçı kəsilmiş
Məsum İlahədir mənim Vətənim
Başsızlar başına qoyulub bu tac
Onunkular toxdur, qalanları ac
Möhtac eləyənə qalıbdı möhtac
Ümid Allahədır mənim Vətənim!
Bəxt elə bağlanıb - çözmək də olmur,
Dözməmək də olmur, dözmək də olmur
Anadır - qoynunda gəzmək də olmur,
Minalı sahədir mənim Vətənim!
Bizimçün bayraqdan ucadır çörək
Təpək gözümüzə göyərənədək,
Qalxmadıq ayağa.
Qaldırın görək, -
Üz qibləgahədir mənim Vətənim!
Azadlıq gözlədi qırx bahar, qırx qış,
Bu məhbəs balası, həbsdə doğulmuş.
Zorlanmış, korlanmış və oğurlanmış –
Belə İlahədir mənim Vətənim!..
Şuşaya gedirəm
Hər gün Şuşaya gedirəm
Google-un xəritəsində
Gözlərimlə dayanıram
Düz Şuşanın ortasında...
Ürəyimdə qorxu da yox-
Nə Haykaz var, nə də Aşot
Mən virtual qəhrəmanam-
Nə avtomat, nə pulemyot?
Bu Qoşavəng, bu Amaras,
Bu da atamız Qandzasar,
Bu da onlar tikən bina,
Kilsə tikib allahsızlar...
Bu da Şuşa məzarlığı-
Heç bir yerə getməyənlər,
Yatır uçmuş məzarlarda,
Fərarilik etməyənlər.
Mən də qorxaq bir kişiyəm,
Elə ki, arvadım yatır,
İnternet dadıma çatır,
Çıxıb Şuşaya gedirəm,
Google-un xəritəsində,
Google anamı ağladır,
Mən hər gecə ağlayıram,
Düz Şuşanın ortasında...
London, 4 Avqust, 2010
İMTINA
Hərçənd dostluğundan keçə bilmirəm,
Amma bu sağlığa içə bilmirəm
"Hürriyyət" sözünü asta de, dostum!
"Hürriyyət" sözünü elə asta de,
Nə ləçək titrəsin,
Nə yarpaq əssin
Nə də ki, nəfəsin havanı kəssin!
"Hürriyyət" sevirəm deməkdi, dostum
"Sevirəm" sözünü pıçıldayarlar…
"Hürriyyət" sözünü asta de, qardaş
Sakitcə otlayır hələ ilxılar
Bəzən bir dayçanı
Hürkütmək üçün
Bütöv bir ilxını hürkütmək olar…
"Hürriyyət" dediyin siqaret deyil,-
Onu çəkə-çəkə tərgitmək olar,
"Hürriyyət" dediyin dayça deyil ki,...
"Hürriyyət" dediyin elə bir köhlən....
Elə bir köhlən ki,
minəndən sonra…
Tapmazsan nə yəhər, nə də üzəngi…
"Hürriyyət" sözünü asta de, qardaş,
Sən hələ cavansan,
Nə gömüsən ki?..
TEZ AÇAN ZOĞAL ÇIÇƏYI......
Tez açan zoğal çiçəyi!
Baharın muştuluğusan...
Ləçəyin niyə sarıdı?
Uzaqdakı mavi dəniz!
Ovcuma götürsəm ağsan...
Hələ çox mavi sevəni,-
Min illər aldadacaqsan
Babamın ağca saqqalı
Qara günlərin payıdı
Qara da ağın tayıdı
Sevə bilməyəndən sonra.
Al yanaqlı, bəyaz gözəl
Gözlərin niyə qaradı?
Ya niyə bu qara üçün,-
Bütün aləm avaradı?
Tez açıban, gec bar verən,
Qış ağzında nübar verən
Kölgəlicə qaba ağac!
Yaşılın sənə qalmaz, hey!
Bu ömür mənə qalmaz, hey!
Zoğal da qırmızılandı...
Yaz açan zoğal çiçəyi!...
Tez açan zoğal çiçəyi!...
Göz açan zoğal çiçəyi....
Gözümün kökü rəngində...
Mühacir
Uzaq eldən gəlmişdim,
Köhnə çanta belimdə.
Öz yurdumda qadağan,
Nəğmə vardı dilimdə.
Həyat çayı o qədər
Məni gah atdı, tutdu,
O balaca nəğməmi
Yunis balığı uddu,
Onsuz da ki, bu nəğmə
Göyərəcək deyildi,
Orda istəmədilər
Burda gərək deyildi...
Ömür boyu istədim,
Bacarmadım bir kərəm,
İndi daha rahatam
Özüm də istəmirəm...
BILSƏK...
Bilsək bizi kim satacaq,-
Gedib özümüz satarıq.
Bilsək sabah kim satacaq,-
Bəlkə bu gündən yatarıq,
Bilsək bizi kim satacaq....
Bilsək bizi kim satacaq,-
Evlənmərik ömür boyu,
Ya da, bəlkə gözləmərik
Ömür boyu oğul toyu,
Bilsək bizi kim satacaq....
Bilsək bizi kim satacaq,-
Demə dünyadan doymazdıq,
Elə bir ad deyərdilər,
Salamat güzgü qoymazdıq,
Bilsək bizi kim satacaq...
Bilsək bizi kim satacaq
Bəlkə heç nə danışmazdıq
Özgə dərdə qarışmazdıq
Təslim olub vuruşmazdıq,-
Bilsək bizi kim satacaq......
Anama
Nə sabah var
Nə bugün
Yaddaşımda
Dünkü gün
Yu məni ana özün
Bütün xatirələrdən...
Əvvəlcə xatirələr
Dərdin əlacı olur
Getdikcə şirini də
Turşuyur acı olur
Doğ sən məni yenidən
İlıq yay səhərində
Dünyanın ən bəxtəvər
Günahsız şəhərində...
Sən məni yenidən doğ
Ağrılarsız və ahsız...
Söz verirəm bu dəfə
Yaşayaram günahsız
Və olmaram Allahsız...
Nə yan, nə də ki ağla
Qapını açıq saxla -
Mən mütləq gələcəyəm
Nə dünən var, nə sabah
Mən bugün öləcəyəm...
17 May 2009, London
GECƏYARI QAPILARI DÖYMƏYIN
Gecəyarı qapıları döyməyin,
Ürək var ki, tıqqıltıya dayanar...
Gecəyarı qapıları döyməyin,
Yetim var ki, möcüzəyə inanar.
Gecəyarı qapıları döyməyin,
Ata var ki, yuxy bilməz həsrəti.
na var ki, namaz üstə yaşayır,
Oğul var ki, başa çatıb xidməti...
Gecəyarı qapıları döyməyin,
Bir möcüzə saxlayıbsa sizi sağ -
Bu dünyadır, vallah-billah bilinməz
Qapı açıb, kim qarşıya çıxacaq?!
Gecəyarı qapıları döyməyinn,
Haradasa "Ev yiyəsi!"- deyən var,
Gecəyarı evinizə tələsin,-
Bəlkə sizin qapını da döyən var.
