Roma Xosrov. İtkin məhəbbət

SON NƏFƏS

Fikirlər,
Özün asıb beynimdə.
Ehtiyac duyduğum,
bir qadın şəkli var,
Ütüsüz əynimdə.
Arzular qarıyıb,
Ömrümün bir küncündə.
Ümidlərim xəstə yatır,
Ürəyimin içində.
Saat sürətlə keçir
Ömür küçələrindən
Köhnə divar saatının-
Yorğun əqrəbi
Pıçıldayır ki,
əcəl sənə yer salıb
Rəsul Rza yatan cərgədə.


İTKİN MƏHƏBBƏT

Əvəlik saçını dola boynuma,
Buludlu gözünün sehrinə dalım.
Başımı qarışdır dizinin üstə,
Bu axşam sinəndə yerini salım.

Xəyalım hər gecə qaçır yanına,
Səhər qayıdanda əliboş gəlir.
Fikirlər yuvasız Ağacdələn tək,
Hər gün ürəyimi yüz yerdən dəlir.

Asfalt döşəmədə qatar yerişin,
Sərxoş arzulara aparır məni.
Kaş ki ömür boyu elə yataydım,
Yuxudan oyandım itirdim səni.


***


Ümid kəndirindən
Özün asan arzuların,
Torpaq axtarır
Havada qalan ayaqları.
Günlər,
Payız yarpağı tək,
Tökülür ömür budağından.
Hər gün,
Neçə rəqəm sayı insan-
Dünyasın dəyişir,
Ölüm adıyla.
Hər yağış damlası,
Göz yaşı olub
Süzülür ləçək-ləçək
Güllərin yanağından.
Təcrübə göstərir ki,
Təbiətin kəsiri var-
Dövrün sınağından.