-
Elşən Böyükvənd
Bir söz qırpımında
Bir qovaq göyərçinidir gözlərin
Titrəşən qır pəncərəsi budağının kipriklərində
Sığraq sürür günəş
Qaraşın kürələrinə.
Bir söz qırpımıdır yaşam
Utanqac röyaların qəbristanlığı dilində
Qıvraq çapır sağış
Gövdən düzənliyində.
Qonmaq keçincə qonur baxışım
Ürkək boyalı saçın bənizinə.
Yuxuma qonaq gəlmiş yağışlı yuxun
Görüşümə göz yaşlarını gətirmiş
İslanır gözlərim
İslanır sözüm.
Xiyo türməsi-94/8/22
Yağan Günəş
Küləyin dili ilə yağan günəşdən soruş
qızların ruh usandıran qızmarlığını
ilmələri sökülüb dodaqdan qopunca uçuşan kəpənəklərdən soruş
şeirin azğınlığını
sıxınca qızıl üzüklü misralarını
beytə çevrilir əllər
və əriyir qafiyələr
sürməli sözün pəncərəsidir gözlərin
göyqurşaqlı dalğalar
dodağından süzər
süzülər
səssizliyə oraqlanan səsin sünbüllərinə
küləyin dili ilə yağan günəşdən soruş
göylə dənizin öpüşməsini
və buludların doğulmasını
Dilləşmək 1
Dilinlə dilləşərsə şərablı dilim
Ürəyim baramasından uçuşar dodağın
Açılarsa hörülmüş saçın
Diksinər otağın havası
Və alovlanar ehtiras lampası
Bütün mahnıları unutmaq
Və minlərcə ürpəşmiş tükün
Öpüş simfoniyası yatağında uzanmaq
Hüceyirələrimizn Mövlana sayaq
Vəcdə gəlməsini düşün
Duy
Dodağımızda qığılcım çiçəyinin cücərməsini
Göyərçinlərin sənin döşlərin arasında
Yuva qurmaq istəyi
Və otaq ürəyinin döyünməsi
Sovrulmayacaq yaddaşından
Pəncərə gözündən tozu silər günəş
Və sərçələrin öpüşməsi yansıyar
Otağımızın divarına
Dilinlə dilləşərsə şərablı dilim
Ürəyin baramasından
Uçuşar dodağın.
Dilləşmək 2
Didərginlik gözüm göbəyini Zəmzəm dodağında zümzümə edəndə
Tozcuqlar öpüşündən boylanar hava
Və bayquş kimi qonar
Kağız budaqlarına sözcüklər
Sən
Su çilərcə ruhum qırına
Boy atar düşlərim
Dilimdə dilləşər
Yelbiz səsinin
Torunda çırpınarkən kəpənək barmaqlarımın daraqlı dişləri
Gövdəm odununa od qığılcımları qonar
Və ətimlə dilləşər
Sən
Ovsun ovunun
Naxışlı boyaları ilə
Gözüm ayaqlarını xıncaxınc edir
Baxışımla dilləşirsən
Cücərirəm öpüldüyüm hər yerimdən
Və ilmələnirəm səsin tellərinə.
Korluğumdan
Günəşdən umacağım bir pay yox
Korluğumu anımsadandır gözləri
Küləyə sovrulacaq nəsnəm yox
Saçımın ətrini çalmış
Dərincə səsimdəki qır hənirtisini
Kül kül üstə qalanır yarpaqlar kürəyində
Basınca dilimdəki pinar güzgülü düş gözlərini
Göyqurşağı tumu duz səpilər al qanadlı yanaqlarına
Cızır-çizilir oyur-yonulur qaraşın içimdəki od dilimlərinin yanqılığı
Burax ucunu baxışımın
Qoy qurusun bu quraqlıqda.
Ovuclarından damcılayan
Yaşıl-mavi qandan anladım
Kor olduğumu.
***
Qır - çöl, səhra
Sığraq sürmək - sağəri dolandırmaq (Dədə qorqud)
sağış - qiyamət (Dədə qorqud)
yelbiz - zülf (İzahlı lüğət)
ayaq - mey piyaləsi
xıncaxınc - aşıb-daşmaq
