-
Qalib Şəfahət
ÖLƏNLƏ ÖLƏN BAKIM
Dizinə kimi mazuta batan,
ağzına toz-torpaq dolan,
geniş saraylardan xoşbəxt görünən,
özü-öz içində boğulan,
ölənlə ölən - Bakım.
Hər yeni doğulanla,
yeni doğulan Bakım.
Dünya sənə güvənir,
sən mazutlu dizlərinə.
Səni xoşbəxt görmək istəyəni,
sən bədbəxt elədin.
Afərin!
Allah sənə şəfa versin -
yoxsulun kor olmuş
gözləri kimi
işıq gəlsin gözlərinə.
GEDİRƏM
Açılacaq bu gecə də,
üzü səhərə gedirəm.
Hər gün yolumu gözləyən
qəmə-qəhərə gedirəm.
Abır-həyadan yırtılan,
çöldə, bayırda sırtılan,
hər gün üzümə çırpılan
çora, zəhərə gedirəm.
Bu dünya birtəhər olub,
gecə bitib, səhər olub,
daha dayçam kəhər olub,
minib kəhərə gedirəm.
Köklənmişəm cəngi üstə,
gahdan zildə, gahdan pəstə,
Xoş arzuda, xoş həvəsdə
durub şəhərə gedirəm.
