-
Elnaz Eyvazlı
***
Gecəni gec yatmısan,
yorğunsan, yuxulusan.
gözlərin yumulurdu
səhər evdən çıxanda.
Ayağını sürüyüb
yarıkönül gedirdin,
pəncərədən əl edib
mən dalınca baxanda...
Ürəyim səndə qalıb,
narahatam, səhhətin
necə oldu görəsən?!
Bir vaxt edib arada
həkimə getməlisən...
İşin başından aşır,
İstiyə dözümün yox,
Havadan od tökülür,
Gün altına çıxma çox.
Axşam evə tez qayıt,
yuyun, dincəl, yorğunsan.
Bir qəşəng pürrəngi çay,
Şokoladla iç, uzan.
Bilsən nə bişirmişəm,
bu axşama bir qazan.
Sonra...
sonra da sevgi ilə
qoy başını dizimə.
Bəxtəvərlik tökülsün
saçının hər telindən.
Arada tumar çəkib
öpüm yorğun əlindən.
Unutdurum çəkdiyin
acıları, ağrını.
Hər gözün yol çəkəndə
partladırsan bağrımı.
Axı xoşbəxt olmağa,
sənin nəyin nalayiq?
Sən də arın-arxayın
zəhmətini çəkəsən
görəvinin, işinin.
Bir sevən qadın durur
arxasında, əzizim,
hər fədakar kişinin!