Qorxmağa dəyməz…
Hündürlükdən atılmaqla
intihar edənlərin yarışında
yerə ən tez çatan da qalibdi.
Yıxılıb yol getməkdi
hündürlükdən yıxılmaq…
Darıxmağa dəyməz…
dünyada çox maraqlı şeylər var hələ:
məsələn, balaca qız uşaqlarının
kuklalara analıq etmələri kimi.
Məsələn, maniken qadının
içindəki ağrıları nümayiş etdirən
yerişi kimi.
***
Diksinərsən qanından
analiz verdiyin yerdəcə.
Diksinərsən bir damcı
qanının yayıldığı şüşə parçası
tibb bacısının əlindən
yerə düşüb sınanda.
Diksinərsən
sınmış şüşə qırıntıları
və sındırılmış kişi qırıntıları
tapılanda qanında.
Sonra tapançandan
atəş açarsan iki dəfə:
birini havaya - xəbərdarlıq atəşi,
birini gicgahına.
***
Bütün həriflərin əlifba sırasıyla
düzülüşü də bir sözdü…
Və yeganə sözdü ki, mənası
nəfəs dərməklə tələffüzdü.
Hündürlük - yıxılmış evlər səviyyəsindən,
səs sürəti iniltidən hesablanırsa,
deməli bütün ölçülər dəqiqdi, düzdü.
Mənaların hamısı uydurmadı-
isti qadın nəfəsindən son nəfəsəcən
hamısı adicə tənəffüsdü.
***
Bu kimsəzliyi, təkliyi,
mənasızlığı və boşluğu
ən yaxşı dolduran sənsən.
Çürük dostlarla içməkdənsə,
boş-boşuna küçələri ölçməkdənsə
bütün günü dayanırsan
metronun qababağında-
guya kimisə gözləyirsən deyə
aldadırsan özünü və hamını.
Aldadırsan özünü ki,
xoşbəxt bir ömür sürmüsən -
guya keçən günlərində hər şey
qəzetlərdən kəsib yığdığın
ulduz fallarındakı kimi olub.
Hər şeyi, hamını unutmaqla
ölü kimi bir şeysən.
Təkcə soyuducunun fasiləli səsidi
həyatı arabir yadına salan.
***
Əslində sıxır məni
dünyadakı mənə dəxli olmayan
torpaq artıqlığı, yer genişliyi -
bu yekəlikdə də heç dünya olar?!..
hansı daha çox faşistdi, qardaş-
çörəyi basabasdan çıxan sürücü,
yoxsa insan çoxluğundan
qəzəblənən sərnişin?
Bu boyda da ölkə olar?!-
ərazisi neft quyularının dərinliyindən
məscid minarələrinin ucalığınacan…
Əslində sıxır məni
ovuc içindən dərin,
«I» hərifindən enli,
dəniz ləpəsindən hündür,
körpüdən uzun bütün ölçülər.
***
Anayçun, arvad-uşaqçun,
lap elə vətənçün yaşayan insan
ömrün son illərini cənnətçün yaşar-
anasız, arvad-uşaqsız, vətənsiz bir yerçün.
Həə, deməli məlumdu məsələ…
Məsələn, işıq sönmüş otaqda
bir kibriti tapanacan
nə qədər lazımsız əşyaya toxunursan -
stola, divara, televizora…
Həə, deməli yaşamaq da belədi-
bir «kibrit» axtarışında
arvad-uşağa, vətənə, dosta və sairəyə
toxunmaqdı yaşamaq.
***
Çoxdandı burda qar yağmır-
təzəcə palto almış
kasıb evlərin xanımları
evdəki soyuqdan deyinir,
çöldəki istidən.
Çoxdandı burda qar yağmır-
qar örtüyü olmayan torpağı
vətən deyib uşaqlara sevdirmək çətindi.
***
Məsələn, bir stəkan suyun
ömrü yoxdur əslində.
Donmaq və ərimək
hərəkətində yaşayır su.
Məsələn, qazılan quyulardan
çıxarılmış torpaq zibildir artıq.
Təxminən sən də yaşamırsan.
Yalnız saçlarının və dişlərinin
yavaş-yavaş tökülməsidi həyat əlamətləri.
***
Bir də görəcəksən ki
gözlərinə qaranlıq çökür
işıq sürətiynən…
Hələ ki, yaşayırsan.
Çoxdan itirdiyin adamları
axtarırsan metrodakı çıxışlarda.
Adamlar öz fallarına baxır
ağacların qabığındakı qırışlarda.
Hələ ki, yaşayırlar.
Bir fotoqraf qarşısında
ömür boyu haldan-hala
şəkildən-şəkilə düşür adamlar.
Aparatın ani çıqqıltı səsi və ani işığı -
səs sürətiynən və işıq sürətiynən
dəyişir adamlar.
***
… Bir də yalın ayaqlar altında
çilik-çilik olmuş
ümid qırıntıları.
Bir də biz-
günəşin ucalıqlarda
unudub atdığı qar tullantıları.
***
Sənin yazdığın söz nədi ki, güya?!
samit kişilərin, sait qadınların
bir qəpikliyidi.
Sənin bərkliyin nədi ki, güya?!
şaxtadan quruyub qac olmuş
yaş paltar bərkliyidi.
Sənin tənhalığın nədi ki, guya?!
kirayə qaldığın evdəki
özgə əşyalar əhatəsində
insan təkliyidi.
***
Get sən də çirkaba bulaş
üfunət səni də vursun –
Bu yerin çirkini təmizləməkçin
gərəkdi hər kəs bu çirkdən
bir az özünə hopdursun.
Get sən də içkiyə qurşan –
göz yaşından çaxıradək
bil bütün içkilərin dadın.
Buranın qanunlarında da
maddələr maye halındadı.
Sən də nəsə ver vətənə –
ölüm hökmündən sonrakı
bir obrazlı son sözü ver…
Get sən də bu xəstə xanədə
nahaq qan analizi ver.
Hündürlükdən atılmaqla
intihar edənlərin yarışında
yerə ən tez çatan da qalibdi.
Yıxılıb yol getməkdi
hündürlükdən yıxılmaq…
Darıxmağa dəyməz…
dünyada çox maraqlı şeylər var hələ:
məsələn, balaca qız uşaqlarının
kuklalara analıq etmələri kimi.
Məsələn, maniken qadının
içindəki ağrıları nümayiş etdirən
yerişi kimi.
***
Diksinərsən qanından
analiz verdiyin yerdəcə.
Diksinərsən bir damcı
qanının yayıldığı şüşə parçası
tibb bacısının əlindən
yerə düşüb sınanda.
Diksinərsən
sınmış şüşə qırıntıları
və sındırılmış kişi qırıntıları
tapılanda qanında.
Sonra tapançandan
atəş açarsan iki dəfə:
birini havaya - xəbərdarlıq atəşi,
birini gicgahına.
***
Bütün həriflərin əlifba sırasıyla
düzülüşü də bir sözdü…
Və yeganə sözdü ki, mənası
nəfəs dərməklə tələffüzdü.
Hündürlük - yıxılmış evlər səviyyəsindən,
səs sürəti iniltidən hesablanırsa,
deməli bütün ölçülər dəqiqdi, düzdü.
Mənaların hamısı uydurmadı-
isti qadın nəfəsindən son nəfəsəcən
hamısı adicə tənəffüsdü.
***
Bu kimsəzliyi, təkliyi,
mənasızlığı və boşluğu
ən yaxşı dolduran sənsən.
Çürük dostlarla içməkdənsə,
boş-boşuna küçələri ölçməkdənsə
bütün günü dayanırsan
metronun qababağında-
guya kimisə gözləyirsən deyə
aldadırsan özünü və hamını.
Aldadırsan özünü ki,
xoşbəxt bir ömür sürmüsən -
guya keçən günlərində hər şey
qəzetlərdən kəsib yığdığın
ulduz fallarındakı kimi olub.
Hər şeyi, hamını unutmaqla
ölü kimi bir şeysən.
Təkcə soyuducunun fasiləli səsidi
həyatı arabir yadına salan.
***
Əslində sıxır məni
dünyadakı mənə dəxli olmayan
torpaq artıqlığı, yer genişliyi -
bu yekəlikdə də heç dünya olar?!..
hansı daha çox faşistdi, qardaş-
çörəyi basabasdan çıxan sürücü,
yoxsa insan çoxluğundan
qəzəblənən sərnişin?
Bu boyda da ölkə olar?!-
ərazisi neft quyularının dərinliyindən
məscid minarələrinin ucalığınacan…
Əslində sıxır məni
ovuc içindən dərin,
«I» hərifindən enli,
dəniz ləpəsindən hündür,
körpüdən uzun bütün ölçülər.
***
Anayçun, arvad-uşaqçun,
lap elə vətənçün yaşayan insan
ömrün son illərini cənnətçün yaşar-
anasız, arvad-uşaqsız, vətənsiz bir yerçün.
Həə, deməli məlumdu məsələ…
Məsələn, işıq sönmüş otaqda
bir kibriti tapanacan
nə qədər lazımsız əşyaya toxunursan -
stola, divara, televizora…
Həə, deməli yaşamaq da belədi-
bir «kibrit» axtarışında
arvad-uşağa, vətənə, dosta və sairəyə
toxunmaqdı yaşamaq.
***
Çoxdandı burda qar yağmır-
təzəcə palto almış
kasıb evlərin xanımları
evdəki soyuqdan deyinir,
çöldəki istidən.
Çoxdandı burda qar yağmır-
qar örtüyü olmayan torpağı
vətən deyib uşaqlara sevdirmək çətindi.
***
Məsələn, bir stəkan suyun
ömrü yoxdur əslində.
Donmaq və ərimək
hərəkətində yaşayır su.
Məsələn, qazılan quyulardan
çıxarılmış torpaq zibildir artıq.
Təxminən sən də yaşamırsan.
Yalnız saçlarının və dişlərinin
yavaş-yavaş tökülməsidi həyat əlamətləri.
***
Bir də görəcəksən ki
gözlərinə qaranlıq çökür
işıq sürətiynən…
Hələ ki, yaşayırsan.
Çoxdan itirdiyin adamları
axtarırsan metrodakı çıxışlarda.
Adamlar öz fallarına baxır
ağacların qabığındakı qırışlarda.
Hələ ki, yaşayırlar.
Bir fotoqraf qarşısında
ömür boyu haldan-hala
şəkildən-şəkilə düşür adamlar.
Aparatın ani çıqqıltı səsi və ani işığı -
səs sürətiynən və işıq sürətiynən
dəyişir adamlar.
***
… Bir də yalın ayaqlar altında
çilik-çilik olmuş
ümid qırıntıları.
Bir də biz-
günəşin ucalıqlarda
unudub atdığı qar tullantıları.
***
Sənin yazdığın söz nədi ki, güya?!
samit kişilərin, sait qadınların
bir qəpikliyidi.
Sənin bərkliyin nədi ki, güya?!
şaxtadan quruyub qac olmuş
yaş paltar bərkliyidi.
Sənin tənhalığın nədi ki, guya?!
kirayə qaldığın evdəki
özgə əşyalar əhatəsində
insan təkliyidi.
***
Get sən də çirkaba bulaş
üfunət səni də vursun –
Bu yerin çirkini təmizləməkçin
gərəkdi hər kəs bu çirkdən
bir az özünə hopdursun.
Get sən də içkiyə qurşan –
göz yaşından çaxıradək
bil bütün içkilərin dadın.
Buranın qanunlarında da
maddələr maye halındadı.
Sən də nəsə ver vətənə –
ölüm hökmündən sonrakı
bir obrazlı son sözü ver…
Get sən də bu xəstə xanədə
nahaq qan analizi ver.
